Klein feestje

Dag allemaal!

Deze week stond mijn teller op 500 volgers (haha alsof ik het over een sekte heb ofzo).  

13 januari wist ik nog niet wat bloggen was, heel onzeker stapte ik bloggersland in. Vanaf die tijd is het direct in een stroomversnelling gegaan. Nu is het zelfs zo erg, dat als mensen vragen wat ik doe, ik er steevast bij vertel dat ik enthousiast blogger ben. Vanmorgen dacht ik nog eens na over dat woord enthousiast. Het is niet zo dat ik elke dag post, ik kom er niet aan toe om iedereen trouw te bezoeken, ik ben wat dat betreft dus ook niet een voorbeeldige blogger maar wat is het dan wel? In de eerste plaats vind ik het enorm belangrijk om de vreugde die je zelf in iets beleeft te delen. Ik heb creatieve genen gekregen (ja echt ik word er wel eens gek van) maar ik beleef daar zoveel lol in dat ik het liefst zou willen dat anderen dat ook zo ervaren. Gewoon iets moois maken waar je direct resultaat van ziet. We zijn zoveel bezig met straks. Een opleiding om straks werk te krijgen, sparen voor later, oefenen voor een uitvoering met kerst, een behandeling om je straks wat beter te voelen, inschrijven om straks een ander huis te krijgen, allemaal straksdingen waarvan je nog niet weet hoe het uiteindelijk gaat worden. Ik merk dat het fijn is om ook dingen te doen die direct resultaat laten zien. Het geeft een goed gevoel, je bent trots op wat je gemaakt hebt, je geeft het weg of zoekt er zelf een leuk plekje voor, maar op dat moment word je er blij van. Het lijdt je af, verzet je gedachten en komt er achter dat je meer kunt dan je denkt. Vooral als je in een sleur zit, als je even denkt dat deze dag vast nooit voorbij gaat of last hebt van je lijf zijn dat de dingen die je door een dag heen kunnen trekken. Natuurlijk is dat maar een onderdeeltje, het is heerlijk om scheppend bezig te zijn, elkaar te ontmoeten, leuke dingen maken voor een goed doel, met een vrouwenvereniging aan de slag te gaan, je huis gezellig te maken met zelfgemaakte dingen, cadeautjes te maken en wat al niet meer zij.

Verder vind ik het jammer om mijn ideeën voor mezelf te houden. Voorop gesteld dat het meeste al eens is uitgevonden probeer ik toch mijn eigen draai aan iets te geven. Ideeën ontstaan soms ook zomaar spontaan, te pas en te onpas. Dat werkt nou eenmaal zo bij mij. Het meest recente voorbeeld is afgelopen woensdag. Ik zat in de kerk (wij vierden dankdag) en de dominee liet de kinderen opnoemen waar ze allemaal dankbaar voor waren. Al die dankpunten werden op een lege beker van een Mona-toetje geschreven. Er ontstond dus een toren van lege bekers om visueel te maken hoeveel we hebben om dankbaar voor te zijn. Dan zomaar uit het niets zie ik er(met een steel eronder en de bekers beplakt met mooi papier) een kerstboom in. Nou ja hoe raar ben je dan? Snap je dat ik daar wel eens niet goed van wordt? Toch blijft het een idee met potentie en ben ik van plan om het uit te proberen. Zo kom ik (meestal ongevraagd) zomaar aan ideeën. Het hoort bij mij en de tijd dat ik me er druk om maakte heb ik al lang achter me gelaten. Ik zie er nu de humor maar van in. Ik ben blijkbaar zo. Als ik daar dan ook nog andere mensen blij mee kan maken heb ik die gekte niet voor niks moet je maar denken.

Verder zit mijn enthousiasme in het feit dat ik steeds vaker jullie als bloggers betrek in de dingen die ik zie. (Moet ik me nu echt zorgen gaan maken)? Ik loop bijvoorbeeld ergens en dan denk ik: Wow, hier zou Tjits een mooie foto van maken, of: O dit is net wat voor Wilmi, of: Oh, als Johanna dit zou zien dan zou ze het gelijk kopen, of: O dit is net wat voor op het blog van Margarita. Uhm...... misschien wel raar...nu ik het zo opschrijf. Herkennen jullie hier iets in of moet ik toch even een afspraak bij de dokter maken?

In ieder geval lieve blogvriendinnen ben ik blij met jullie. Om jullie mooie blogs, om jullie leuke, lieve, trouwe reacties, om jullie enthousiasme, om jullie vertrouwen en om alles wat ik niet genoemd heb.

Ik moet er echt een eind aan breien want ik kom in hopeloze tijdnood. 

Voor wie het leuk vindt en wie zich wil laten verrassen een cadeautje in de vorm van een papierpakket (15 scrapbookvellen) met wat leuke dingetjes erbij Ik maak gauw nog een foto maar daar staat niet alles op (dus das dan de verrassing). 10 november (mijn verjaardag) laat ik je weten wie het is geworden. Laat maar weten als je mee wilt doen.

O ja en kijk even bij haar ze was de 500ste. Ze is nog niet zo lang aan het bloggen, altijd leuk wat extra support!

Nou meiden, heel erg bedankt voor alle goeds!

Groet,

Makkie

enne, als opsteker voor mezelf en voor jullie (het staat op een van de papiervellen)

Of niet dan?