Vogelvlucht

 Dag allemaal!

Zo aan het eind van het jaar word ik altijd een beetje melancholisch. Meestal neem ik dan mijn leven nog eens door en omdat jullie nu toch al zo veel van me weten wil ik dit terugkijken ook wel met jullie delen.

Het begon allemaal in Bennekom

Daar kwam ik Marinus tegen. Met alle mannelijke charmes die hij bezat probeerde hij me voor zich te winnen. Ik ben daar natuurlijk niet ongevoelig voor dus ik viel als een blok voor hem.

Na een aantal jaren besloten we te trouwen. We wilden ons leven samen delen en stapten vol verwachting in het huwelijkskarretje

In het begin was dat wel even wennen. We liepen 's nachts nogal eens te zoeken naar inbrekers en ander gespuis. Het is ook best raar hoor om in een keer overal zelf voor te zorgen!

Al gauw kwamen er kinderen. Wat waren we blije ouders! Ik herinner het me nog als de dag van gisteren dat we altijd zo trots met ze rondliepen in de kinderwagen.

Met de komst van de kinderen was het wel met de rust gedaan. Bergen was, uren huishoudelijk werk (tjonge dat ik zelfs mijn ondergoed aan jullie zou laten zien had ik niet gedacht toen ik begon met bloggen).

Stofzuigen alsof het een lieve lust is, en dan dat koken!

Had je heerlijk gekookt, lustten ze het niet!!! Wat zijn dat voor een vieze drelletjes? Eten we alweer bloemkool? Ieuuuw wat stinkt dat! Zucht om hopeloos van te worden.

Het was heus niet allemaal kommer en kwel. Ik vergeet nooit dat ze zo heerlijk buiten konden spelen. En maar rondjes fietsen om het huis, van s'morgens vroeg tot s'avonds laat.

Behalve als ze naar school moesten natuurlijk. Dat was wel fijn hoor, had ik even mijn handen vrij om wat anders te doen. Dan kon ik me even opladen want na school dan begon het geren.

Naar muziekles, zwemles, judo, voetballen of vriendjes en vriendinnetjes brengen. Ondertussen bleven er dan ook nog kinderen spelen en met vier kinderen

was er regelmatig eentje ziek. Waterpokken, mazelen, bof, rode hond, griep A of B ze hebben het allemaal gehad.

Ach en nu zijn ze al weer zo groot een gaan ze hun eigen gang.  We hebben een heerlijk, hecht, druk, leuk, lief, maf,  gezin met een schattig hondje, Wup.

Ons enige normale gezinslid gelukkig!

Fijne dag!

Groet,

Makkie