Wat een dag!

Terwijl de groep een excursie deed leek het mij verstandig even een tandje terug te doen. Ik ben dan ook naar de meiden van het Tamarcentrum gegaan. Wat gewerkt, wat gepraat en wat geknuffeld. Na de lunch per songtow naar de kapsalon van het Tamarcentrum. Ik dacht dat ik de grootste schok al had gehad maar het kan nog veel erger helaas. De kapsalon staat temidden van een andere barrenbuurt en ik kan van alles proberen te vertellen maar het zal niet kunnen beschrijven wat je daar ziet. Wat een treurnis en wat een ellende. Om een beeld te schetsen: meisjes compleet in de war, die zo het leek niet eens het benul van bestaan hadden, de enorme hoeveelheden bars met enorme groepen meisjes en ladyboys ervoor hangend op barkrukken, zwaarlijvige getatoueerde mannen met bossen tegelijk, heel veel katten die ook in de bars wonen, duwkarren met alle denkbare Thaise etenswaren, venters van knipjes, bezems, bijzondere voorwerpen, hoedjes en noem maar op. Wat ik zo aangrijpend vond was een dikke uitgezakte oude man van naar ik schat zo;n 70 met aan zijn hand een meisje van amper 16 jaar terwijl er voor de deur een duwkarretje stond waar een soort van palinkjes op gerookt werden. Voor mij was het een beeld van: alles gaat gewoon door terwijl er een in mijn ogen afschuwelijke gebeurtenis ging afspelen. Voor mijn begrippen is het onbegrijpelijk maar hier is het zoals het is. Ik krijg de indruk dat de mensen het hier voor lief nemen. Ze weten van de armoede op het platte land waardoor het hier misschien meer geaccepteerd is? Ik ben heel langzaam door de straat gelopen en heb geprobeerd zoveel mogelijk voor de meisjes van elke bar te bidden. Het is hier niet vreemd om zo maar op straat te bidden. Bidden en offeren horen hier in het straatbeeld. Temidden van de bars was een piepklein wasserijtje waar 2 vrouwen de prachtigste bloemen vouwden van cadeaulint. Die bloemen zie je hier veel. Ze worden vaak verwerkt in offerslingers. Geweldig om te zien dat de meesten hier al hurkend werken. Heel wat anders dan de tafels waar wij meestal aan werken. Op een gegeven moment ben ik o de stoep gaan zitten. Er zat een meisje aan de bar tegenover me waar ik oogcontact mee kreeg. Met gebaren vroeg ik haar of ze bij me kwam zitten en ze kwam. Ze was de nagellak van haar nagels aan het halen wat voor mij een mooi aanknopingspunt was voor een gesprekje. Ze kende wat gebrekkig engels maar heb haar hand gepakt, haar wang gestreeld, verteld how beautiful she is en dat God van haar houdt. Het deed haar goed. Om 16.00 uur vertrokken we naar het hotel waar de party of love werd georganiseerd. Met groepjes zijn we de bars ingetrokken om de meisjes vrij te kopen. De baas krijgt per meisje het geld wat ze anders voor deze avond zou verdienen. Het was voor ons afwachten hoeveel meisjes er mee mochten. Er mochten 3 meisjes mee, wat waren we blij. De grote zaal in het hotel was helemaal in het wit aangekleed. Er was plaats voor ongeveer 125 meisjes en geloof het of niet, de zaal was afgeladen vol! Het was zo prachtig om te zien. Zo rechtstreeks vanuit de bars in het chique hotel. De meisjes bij ons aan tafel hadden allemaal een zelfde verhaal. Ongeveer 20, kindjes die grootgebracht worden door familie, veel uit Isaan in het N-O van Thailand. Vol trots kwamen de i phones tevoorschijn vol met foto's van lachende kleine kindjes. Het raakte me zo. Ik probeerde me in te denken hoe het zou zijn om zo ver weg te wonen van het liefste wat ik heb. Er is niet zo veel van voor te stellen. Het ijs van de avond werd gebroken doordat er een Thais lied gezongen werd waar allerlei bewegingen bij gemaakt werden. Dit resulteerde tot hilarische taferelen. Na wat zingen en sketches was het tijd voor de maaltijd, een heerlijk buffet met spicie gerechten. De meiden vonden het natuurlijk geweldig dat wij zo af en toe van de stoel vielen van de scherpte van al het lekkers. Na het eten zongen de meiden van het Tamarcentrum wat hele bekende Thaise plattelandsliederen. Er brak een enorm feest uit. De hele zaal ging uit haar dak. Alle meisjes begonnen vol overgave mee te zingen en uiteindelijk werden de stoelen opzij geschoven om te dansen. We dansten met passie Thais op zijn Hollands. De wiegende heupbewegingen en sierlijke handbewegingen maakten plaats voor een oerhollandse pollonaise. Werkelijk iedereen had de voetjes van de vloer. Die meiden moesten vast gedacht hebben dat die maffe 54 vrouwen uit Nederland op zijn tijd ook wel van een feestje houden. Na moegedanst te zijn gingen we over tot het serieuze gedeelte. Ik weet niet precies wat er gebeurde maar ik voelde opeens zoveel liefde voor die meiden. Tijdens een prachtig Thais opwekkingslied sloeg ik de armen om ze heen en zei: Jullie zijn zulke prachtige meiden. Ik vind het zo erg dat je hier bent ver van je kinderen. Je mooie lichaam heeft echte liefde verdient omdat je het waard bent. Ik voel zoveel liefde voor jullie maar God houdt nog veel meer van jullie. Ze braken als kleine kwetsbare meisjes. Ze vielen in mijn armen en we huilden. Ik heb ze wel 10 minuten geaaid, kusjes gegeven en tranen weggeveegd, Op een gegeven moment ben ik zachtjes voor ze gaan zingen. Ik kwam armen te kort en geloof me ik heb heel veel arm! Toen ze wat tot rust waren gekomen wilden ze graag dat er voor hun gebeden werd. De meiden van het Tamarcentrum -echt, wat een dappere meiden allemaal- deden dit. Ik stond er achter met mijn handen op hun hoofden. Ik bad mijn eigen Hollandse gebed. Het was heel emotioneel allemaal
Ter afscheid bonden we de meisjes allemaal een sjaaltje om de pols met een roos erop. Als teken van Gods liefde en trouw. Het was moeilijk om daarna afscheid van ze te moeten nemen. We hebben nog wat emailadressen uitgewisseld waarna we moesten gaan. Gelukkig gaat God met ze mee. We hebben een stukje van Zijn liefde mogen laten zien. Het is zo een grandioze ervaring geweest. We hebben werkelijk verschil gemaakt, alle eer aan Hem!

Vandaag zijn we in Bangkok geweest. Super! Ik belandde in een film en ik mocht er zelf in meespelen, gaaf he! Ik ga er niets meer over schrijven ik ben echt total loss om het zo maar even te zeggen. Kijk maar naar de foto's dan weet je het wel! Marinus voor jou alvast een hele fijne verjaardag! Dikke kus van je vrouw. Dinsdag zien we elkaar weer.

Een hartelijke groet van ons voor jullie!